ذم شبیه به مدح

ذَمّ شبیه به مَدح
(یا: تأکید الذّم بِما یُشْبِهُ ‌الْمَدْح) در اصطلاح بدیع، سخنی که با نکوهشی آغاز می‌شود و شنونده می‌پندارد که درپی آن ستایشی خواهد بود، اما نکوهشی دیگر درپی نکوهش نخستین آورده می‌شود: الحق این مطرب ما گرچه بسی ناساز است/لیکن این خاصیتش هست که زشتْ‌آواز است.