رام یشت

رام یَشْت

(یا: وَیو؛ وای) پانزدهمین یشت و یکی از یشت‌های بزرگ اوستا در مدح وَیو (وای)، ایزد فضا. تألیف آن متأخر به نظر می‌رسد، گرچه مطالب آن قدیمی است. در این یشت که یازده کرده (بخش) و ۵۷ بند دارد، پس از توصیف و تمجید این ایزد از کسانی مانند هوشنگ، تهمورث، و فریدون یاد شده است که این ایزد را ستوده و از او درخواست کمک کرده‌اند. پورداود این یشت را به فارسی ترجمه کرده است (تهران، ۱۳۴۷).