رایت، المروت (۱۸۶۱ـ۱۹۴۷)
رایْت، اَلْمْروت (۱۸۶۱ـ۱۹۴۷)(Wright, Almroth)
| المروت رایت Almroth Wright | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۶۱م |
| درگذشت | ۱۹۴۷م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای پزشکی ترینیتی کالج دوبلین |
| شغل و تخصص اصلی | باکتری شناس |
| شغل و تخصص های دیگر | ایمنی شناس |
| لقب | سر |
| گروه مقاله | پزشکی |
باکتری‌شناس و ایمنی‌شناس انگلیسی. در زمینه انعقاد خون و باکتری‌شناسی تحقیقاتی صورت داد و به‌سبب موفقیت در ساخت واکسن ضد حصبه، در ۱۹۰۶ لقب سِر گرفت. او این واکسن را از باسیل تیفوئید کشته‌شده با حرارت ساخت. رایت در میدلتون تایس[۱]، واقع در یورکشر[۲]، زاده شد. در ۱۸۸۳، دکترای پزشکی خود را از ترینیتی کالج[۳] دوبلین[۴] گرفت. در لایپزیگ[۵]، ماربورگ[۶]، و استراسبورگ به تحصیل ادامه داد و پس از تدریس در دانشگاه‌های متفاوت، در ۱۸۹۲، استاد آسیب‌شناسی دانشکدۀ پزشکی ارتش شد. در ۱۹۰۲، از ارتش جدا شد و به بیمارستان سنت مری لندن پیوست. تا زمان بازنشستگی‌اش در ۱۹۴۶، به پژوهش ادامه داد و اَلگزاندر فلمینگ، کاشف پنی‌سیلین، از دستیاران او بود. استفاده از واکسن ضد حصبۀ رایت در جنگ جهانی اول باعث شد برای نخستین‌بار تلفات ناشی از عفونت سربازان انگلیسی کمتر از تلفات ناشی از جراحات باشد. او واکسن‌هایی علیه سل روده‌ای و ذات‌الریه نیز ساخت.