رد
رَدّ
(در لغت به‌معنی بازدادن و بازگردانیدن) در اصطلاح منطق، در دو معنی به‌کار می‌رود: ۱. تحویل‌کردن، یعنی چیزی را به چیزی برگرداندن؛ برگرداندن موجبه به سالبه و سالبه به موجبه، و قضیّۀ شرطیّۀ متّصله به قضیۀ حملیه؛ مانند «اگر آفتاب برآید، روز موجود است» (شرطیّه متصلّه) که تحویل می‌شود به «برآمدن آفتاب، مستلزم وجود روز است» (حملیه)؛ ۲. دربرابر اثبات و آن ردّ و ابطال نظریه‌ای و عقیده‌ای است.