رزیتا غفاری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۶ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
رزیتا غفاری
زادروز تهران 27 دی 1351ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل كارگردانی سينما
شغل و تخصص اصلی بازیگر سینما و تلویزیون
آثار هتل کارتن (سیروس الوند- ۱۳۷۵)؛ شوکران (بهروز افخمی- ۱۳۷۷)؛ پشت پرده‌ی مه (پرویز شیخ طادی - ۱۳۸۳)؛ من تو او (محمد صادق پروین آشتیانی- ۱۳۸۷)
گروه مقاله سینما
رزیتا غفاری
رزیتا غفاری

رزیتا غفاری (تهران 27 دی 1351ش- )


بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه، در سال 1372 وارد دانشگاه شد و در رشته‌ی كارگردانی سينما شروع به تحصيل نمود. او پس از پايان تحصيلات، كار حرفه‌ای خود را ابتدا با سمت منشی صحنه در چند فيلم سينمایی و دستياری كارگردان و بازيگری شروع و تجربه نمود و سپس با ساخت يك برنامه‌ی تلويزيونی برای گروه اقتصاد شبكه‌ی يك سيما به نام ضمانت و استاندارد، فيلمسازی را آغاز كرد. سپس به ساخت فيلم انيميشن پرداخت. او همچنين در زمينه‌ی طراحی صحنه و چهره‌پردازی نیز تجربیاتی دارد.

اولین حضور غفاری در جلوی دوربین بازی در مجموعه‌ی تلویزیونی در پناه تو بوده است. او فعالیت سینمایی را از سال 1375 به عنوان دستیار کارگردان و منشی صحنه‌ی فیلم هتل کارتن (سیروس الوند) آغاز کرد و در این فیلم نقش کوتاهی را نیز به عهده گرفت. از بازی‌های تلویزیونی او به ایفای نقش پروانه در مجموعه‌ی فصل زرد، جواهر در عمارت فرنگی و ریحان در تبریز در مه می‌توان اشاره کرد.


گزیده‌ی مجموعه‌های تلویزیونی

در پناه تو (حمید لبخنده- 1373)؛ در قلب من (حمید لبخنده- 1376)؛ روشنتر از خاموشی (حسن فتحی- 1378)؛ همسفر (قاسم جعفری- 1379)؛ شب آفتابی (قاسم جعفری- 1380)؛ یکی مثل من (محسن شاه‌محمدی- 1382)؛ هنگامه (مجید جوانمرد- 1382)؛ فصل زرد (محمدرضا زهتابی- 1383)؛ سایه آفتاب (محمدرضا آهنج- 1383)؛ عمارت فرنگی (محمدرضا ورزی- 1388)؛ روزهای زیبا (جواد افشار- 1388)؛ تبریز در مه (محمدرضا ورزی- 1389)؛ سی‌امین روز (جواد افشار- 1390)؛ در بند اروند (سیامک صرافت- 1392)؛ دیگری (احمد کاوری- 1393)؛ هاتف (داریوش یاری- 1396).

فیلم‌های سینمایی و ویدئویی

هتل کارتن (سیروس الوند- ۱۳۷۵)؛ شوکران (بهروز افخمی- ۱۳۷۷)؛ یکی بود یکی نبود (ایرج طهماسب- ۱۳۷۸)؛ آوازخوان (کاظم معصومی- ۱۳۷۹)؛ آب و آتش (صداپیشه/ فریدون جیرانی- ۱۳۷۹)؛ پشت پرده‌ی مه (پرویز شیخ طادی - ۱۳۸۳)؛ من تو او (محمد صادق پروین آشتیانی- ۱۳۸۷).