رضا کمال شهرزاد (۱۲۷۷ـ۱۳۱۶ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

رضا کمال شهرزاد (۱۲۷۷ـ ۱۳۱۶ش)

رضا کمال شهرزاد
زادروز ۱۲۷۷ش
درگذشت ۱۳۱۶ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل تحصیل در مدرسه سن لویی
شغل و تخصص اصلی نمایش‌نامه‌نویس
آثار شب هزارویکم (۱۳۰۹)؛ زن‌های پادشاه، دکتر از فرنگ آمده (۱۳۰۳)؛ زردشت (۱۲۹۸)
گروه مقاله تئاتر
رضا کمال شهرزاد

نمایش‌نامه‌نویس ایرانی. تخلص شهرزاد را به‌سبب علاقه و شیفتگی‌اش به داستان‌های هزارویک‌شب و شهرزاد قصه‌گو انتخاب کرد. در ۳۹سالگی با خوردن سیانور خودکشی کرد، زیرا فضای خفقان‌آور و رقابت‌های زیان‌بار، روح و طبع لطیف و حساس شهرزاد را جریحه‌دار می‌کرد، و دوری‌ او از برخی محافل روشنفکری و رکود فعالیت‌های ادبی‌اش را موجب شد. در داستان‌ها و نمایش‌نامه‌هایش گرایش آشکار به رومانتیسم و افسانه‌های پرسوزوگداز داشت.

رضا کمال شهرزاد در مدرسۀ سن‌لوئی تحصیل کرده بود، و نخستین آثارش را از زبان فرانسه ترجمه کرد. از کودکی طبع شعر داشت، و در جوانی چند قطعۀ معروف ادبی، مثل هرنانی اثر ویکتور هوگو، را از فرانسه به فارسی ترجمه کرد. تار می‌نواخت و علاقه‌اش به موسیقی به او در تنظیم خلاقانۀ نمایش‌های موزیکال کمک کرد. شهرزاد از مؤسسان کمدی موزیکال (۱۲۹۸) و کانون صنعتی (۱۳۱۱) نیز بود.

برخی از آثارش عبارت‌اند از پریچهر و پریزاد (۱۲۹۹)؛ اصلی و کرم (۱۳۰۷) از عُزیر حاجی‌بیگوف؛ عباسه خواهر امیر (۱۳۰۹)؛ اپرت عروس ساسانیان یا خسرو و شیرین (۱۳۱۰)؛ شب هزارویکم (۱۳۰۹)؛ زن‌های پادشاه، دکتر از فرنگ آمده (۱۳۰۳)؛ زردشت (۱۲۹۸)؛ حرم خلیفه هارون‌الرشید یا عزیز و عزیزه (۱۳۱۱)؛ در سایۀ حرم (۱۳۱۱)؛ و اپرت پروانه (۱۳۰۷، در ستایش بانو پروانه، خوانندۀ وقت). اغلب این نمایش‌ها اجراهای موفقی داشتند.