رفتاردرمانی

رفتاردرمانی (behaviour therapy)

در روان‌شناسی، استفاده از اصول رفتاریِ حاصل از نظریه‌های یادگیری، برای درمان برخی از بیماری‌ها مثل هراس‌ها، وسواس‌ها، و مشکلات جنسی و بین فردی. تصور می‌شود علایم این بیماری‌ها الگوهای رفتاریِ آموخته‌شده ای‌‌اند و درمان به فرد کمک می‌کند آن الگوها را فراموش ‌کند. مثلاً، برای درمان هراس، بیمار به‌تدریج و در بیست جلسه در موقعیتی که باعث ترس او می‌شود قرار می‌گیرد تا از میزان ترس کاسته شود. این نوع درمان حساسیت‌زدایی نامیده می‌شود. برخی از روش‌های دیگر عبارت‌اند از درمان بیزارکننده که در آن رفتار نامطلوب با یک تحریک نامطبوع، مثل شوک برقی خفیف، همراه می‌شود؛ شرطی‌سازی عامل که در آن رفتار موردنظر با پاداش تقویت یا با تنبیه ضعیف می‌شود؛ و درمان‌های ویژه‌ای مثل روش زنگ و پوشک برای درمان شب‌ادراری که اگر بیمار در بستر ادرار کند زنگ بلندی به صدا در‌ می‌آید.

 

---