روحی ولوالجی (قرن ۶ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

روحیِ وَلْوالِجی (قرن ۶ق)

شاعر ایرانی. از مردمان ولوالج، از توابع بدخشان در فرارود، بود. از اشعارش پیداست که در شهرهای فرارود و خراسان در گردش بوده و قصایدی در مدح بزرگان آن دیار گفته است. چون در سروده‌هایش از قطران تبریزی و مسعود سعد سلمان یاد کرده، می‌توان حدس زد که پس از این دو در دورۀ سلجوقی زندگی می‌کرده است. لقب حکیم نیز بدو داده‌اند. بیشتر به هزل‌گویی گرایش و در قطعه‌گویی مهارت داشت.