روهایم، گزا (۱۸۹۱ـ۱۹۵۳)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

روهایْم، گِزا (۱۸۹۱ـ۱۹۵۳)(Roheim, Geza)

انسان‌شناس و روان‌کاو مجارستانی. در دانشگاه‌های لایپزیگ، برلین و بوداپست درس خواند (دکتری، ۱۹۱۴). از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۱ مطالعات میدانی خود را در استرالیای مرکزی، دوئو[۱] (جزیرۀ نورمَنبی[۲])، و جنوب غربی امریکا انجام داد. در ۱۹۳۹ به حرفۀ روان‌کاوی خصوصی در نیویورک مشغول شد. روهایم از بنیادگذاران نخستین دورۀ مطالعات روان‌کاوی دربارۀ جامعه و فرهنگ و نیز در زمینۀ مسائل شخصیتی بود. از آثارش: منشأ و کارکرد فرهنگ[۳] (۱۹۴۳)؛ روان‌کاوی و انسان‌شناسی[۴] (۱۹۵۰)؛ دروازه‌های رؤیا[۵] (۱۹۵۲).

  1. Duau
  2. Normanby Island
  3. The Origin and Function of Culture
  4. Psychoanalysis and Anthropology
  5. The Gates of the Dream