زردی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

زردی (jaundice)

زردرنگ‌شدن پوست بدن یا سفیدی چشم براثر بالارفتن مقدار رنگدانۀ صفراوی[۱] در خون. تقریباً ۶۰ درصد از نوزادان به درجاتی از زردی مبتلایند که با تاباندن نور سفید، آبی یا سبز درمان می‌شوند نور سفید، آبی یا سبز بیلیروبین[۲] (رنگدانۀ صفراوی) را به ترکیبی محلول در آب تبدیل می‌کند که از راه کلیه دفع می‌شود. شکل خطرناکی از زردی در بیماری رزوس[۳] دیده می‌شود (← عامل_رزوس[۴]). رنگدانۀ صفراوی به‌صورت طبیعی در کبد، در جریان تخریب گویچه‌های قرمز خون، تولید و از راه روده دفع می‌شود. در موارد تخریب غیرطبیعی گویچه‌های قرمز، مثلاً در برخی از انواع کم‌خونی[۵]؛ اختلال عملکرد کبد، ازجمله در هپاتیت[۶]؛ یا انسداد مجاری صفراوی، مثلاً در تشمع کبدی[۷] یا سنگ‌های صفراوی[۸]؛ این رنگدانه در خون جمع می‌شود. با درمان علت زمینه‌ای، زردی رفته‌رفته بهبود می‌یابد.

 


  1. bile pigments
  2. bilirubin
  3. rhesus disease
  4. rhesus factor
  5. anaemia
  6. hepatitis
  7. cirrhosis
  8. gallstone