زنگی بن مودود

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

زَنْگی بن مُودود ( ـ۵۷۱ق)
(یا: اتابک مُظَفَّرالدّین زنگی بن مُودود) دومین اتابک از اتابکان فارس. زنگی بن مودود برادر اتابک سُنْقُر بن مودود بود که بعد از مرگ برادر، به‌دست امیران و فرماندهان لشکر به اتابکی برگزیده شد. او در آغاز کار، مخالفان خود را ازمیان برداشت و برای آن‌که بر قدرت خود بیفزاید به دربار سلطان اَرْسَلان بن طُغْرل سَلْجوقی، سلطان عراق، رفت و فرمان اتابکی را رسماً از او گرفت. آنگاه در شیراز به حکومت نشست. وی در تمام مدت سلطنت خود گرفتار زدوخورد با ملوک شبانکاره بود، اما از عهدۀ ایشان برنیامد.