زیباشناسی (کتاب)

زیباشناسی (کتاب)(Estetica)

کتابی در زیباشناسی، تألیف بندتو کروچه، به زبان ایتالیایی، منتشرشده در ۱۹۰۲. مؤلف در این کتاب با مبنا قراردادن فلسفۀ روح، درپی وجوه تمایز نظریه و عمل است و صور ویژۀ فعالیت‌های روحی را در چهار مقوله طبقه‌بندی می‌کند که زیباشناسی یکی از آن‌هاست. بخش نخست کتاب به تبیین زیباشناسی، که به باور کروچه بخش مهمی از فلسفۀ روح را تشکیل می‌دهد، اختصاص دارد. مؤلف هنر را صورت محض می‌داند و بر آن است که هنر عامل وحدت‌بخش تأثرات حسی و بیان است. بدین‌سان، در هنر اصیل تشخیص و تمییز صورت از محتوا ناممکن است. کروچه در بخش دوم تصویری از تاریخ اندیشه‌های زیباشناسانه، از روزگار باستان تا عصر حاضر، به‌دست می‌دهد. زیباشناسی کروچه بر همۀ جریان‌های فلسفۀ هنر و زیباشناسی و نقد ادبی و هنری در نیمۀ نخست قرن ۲۰ تأثیری ژرف نهاد.