زید بن ثابت

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

زِید بن ثابت (مدینه ـ ۴۸/۴۵ق)

از صحابۀ رسول‌الله (ص) و از کاتبان وحی. وی جزو چهار نفری بود که پیامبر (ص) فرموده بود قرآن را باید از ایشان آموخت و از شش نفری بود که قرآن را جمع کرده بودند. در مدینه در امور قضایی و فتوا و قرائت و فرائض (علم میراث) سرآمد بود و ابن عباس قرائت را از وی یاد گرفته بود. آخرین قرائت یا کتابت قرآن را بر پیامبر عرضه نمود. او در زمان ابوبکر سرپرست جمع قرآن شد و برای عمر کتابت می‌کرد. زید به‌فرمان رسول اکرم (ص) خط عبری را در یازده روز آموخت تا بتواند نامه‌های یهودیان را برای پیامبر (ص) بخواند. مصحفی به‌‌نام زید ذکر کرده‌اند که در آن تردید است. گویند بعد از جنگ یرموک تقسیم غنائم به عهده او بود.