سبک بین المللی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سبک بین‌المللی (international style)

ساختمان ويلا ساووي کار لوکوربوزيه

از سبک‌های معماری، و از مراحل آغازین و تأثیرگذار جنبش مدرن[۱]. در دهۀ ۱۹۲۰ در غرب اروپا پا گرفت، و در دهۀ ۱۹۳۰، به‌ویژه در امریکا، به اوج رسید. چیرگی اشکال هندسی، به‌ویژه مستطیل‌ها، تأکید بر ترکیب‌بندی نامتقارن، صرفِ هزینۀ گزاف برای شیشه‌کاری، و دیوارهای سفیدکاری شده، از مشخصات این شیوه‌اند. نمونه‌های آن عبارت‌اند از ساختمان باوهاوس[۲]، کار والتر گروپیوس[۳]، دسائو[۴]، آلمان (۱۹۲۵ـ۱۹۲۶)؛ ویلا ساووی[۵]، کار لوکوربوزیه[۶]، در پوئاسی[۷]، فرانسه (۱۹۲۷ـ۱۹۳۱)؛ کتابخانۀ ویپوری[۸]، در فنلاند (اکنون در روسیه)، کار آلوار آلتو[۹] (۱۹۲۷ـ۱۹۳۵)؛ و پاویون بارسلون[۱۰]، کار میس وان در روهه[۱۱] (۱۹۲۹). اصطلاح «سبک بین‌المللی» را فیلیپ جانسون[۱۲] و آلفرد بار[۱۳] در ۱۹۳۲ برای توصیف کارهای لوکوربوزیه، گروپیوس، و میس وان در روهه، (و دیگران) ابداع کردند. گاهی این اصطلاح در اشاره به کلّ جنبش مدرن نیز استفاده می‌شود.

 


  1. Modern Movement
  2. Bauhaus
  3. Walter Gropius
  4. Dessau
  5. Villa Savoye
  6. Le Corbusier
  7. Poissy
  8. Viipuri Library
  9. Alvar Aalto
  10. Barcelona Pavilion
  11. Mies van der Rohe
  12. Philip Johnson
  13. Alfred Barr