سدربلوم، ناتن (۱۸۶۶ـ۱۹۳۱)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سُدِربْلوم، ناتَن (۱۸۶۶ـ۱۹۳۱)(Soderblom, Nathan)


متألۀ پروتستانی و اسقف سوئدی. تحصیلات دانشگاهی‌اش را در اوپسالا[۱] گذراند و در ۱۸۹۴ رئیس کلیسای سوئدی‌ها در پاریس شد. در ۱۹۰۱ برای تدریس در دانشگاه به اوپسالا برگشت و در ۱۹۱۴ پس از دو سال تدریس در دانشگاه لایپزیگ[۲] به مقام سراسقفی رسید. او از طرفداران برجستۀ وحدت مذاهب مسیحی بود و در ۱۹۳۰ به‌سبب تلاش برای پیشبرد تفاهم و صلح جهانی جایزۀ صلح نوبل گرفت. سدربلوم در هِلسینگلاند[۳] سوئد به‌دنیا آمد. او تألیفاتی در زمینه‌های تاریخی و کلامی دارد که ماهیت وحی[۴] (۱۹۰۳)، منشأ عقیده[۵] (۱۹۱۴) و شادکامی و دلمردگی[۶] (۱۹۱۹) از آن جمله است. همچنین، در ۱۹۳۱ سخنرانی‌هایی در کرسی گیفورد[۷] در ادینبورگِ[۸] اسکاتلند ایراد کرد که در ۱۹۳۳ با عنوان خدای زنده[۹] منتشر شدند.

 


  1. Uppsala
  2. Leipzig
  3. Helsingland
  4. The Nature of Revelation
  5. Origin of Belief
  6. Humour and Melancholy
  7. Gifford
  8. Edinburgh
  9. The Living God