سرقفلی (حقوق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سرقفلی (حقوق)
مبلغی که مستأجر محل کسب یا پیشه یا تجارت، در ابتدای اجاره به‌صورت بلاعوض به مالک، یا مستأجر قبلی خود می‌پردازد. مفهوم سرقفلی، یا حق کسب یا پیشه یا تجارت (← حق_کسب) حقی است که مستأجر محل کسب در اثر کار و تلاش، نوع فعالیت و میزان سرمایه‌ای که به‌کار می‌گیرد، پیدا می‌کند. سرقفلی، از حقوقِ مالیِ متعلّق به مستأجر و قابل نقل و انتقال است. مطابق با مادۀ ۱۹ قانون مرتبط با مؤجر و مستأجر ۱۳۵۶‌ش در صورتی که مالک با انتقال مورد اجاره به غیر موافق نباشد، باید سرقفلی را به مستأجر بپردازد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، بسیاری از محاکم، در صورتی به پرداخت سرقفلی رأی می‌دادند که مستأجر در ابتدای اجاره، مبلغی را تحت این عنوان به مالک پرداخته باشد؛ پس فقط همان مبلغ را قابل پرداخت دانسته و زیاده بر آن را غیرمشروع می‌دانستند، اما مجمع تشخیص مصلحت به‌موجب ماده واحدۀ مُصَوَّب ۲۵/۱۰/۱۳۶۹‌ش مقرّر نمود که در مورد سرقفلی، مطابق همان قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ۱۳۵۶‌ش عمل شود.