سرود مستعربی
سرود مستعربی Mozarabic chant
یکی از شاخه‌های مهم سرود لاتین اولیه، که «ویزیگوتی» نیز نامیده می‌شد، و در قرون وسطا در مرکز و جنوب اسپانیا کاربرد داشت. این سرود از لحاظ نیایشی با آیین‌های گالیسیایی و آمبروزیایی پیوند دارد، که تاریخ‌شان به پیش از پیدایش سرود رمی بازمی‌گردد و دارای شباهت‌هایی با نیایش‌های شرقی هستند. موسیقی این سرود در دستنوشته‌های قرون 8 تا 11 یافت می‌شود، اما بیشتر قطعه‌های آن به‌صورت نئوم‌هایی غیرقابل رمزگشایی نوشته شده‌اند. تنها چندتایی از ملودی‌ها به‌شکلی قابل خواندن باقی مانده‌اند. سرود و آیین رمی تا 1076 در همه‌جا غیر از تولذو اعمال شده بود، و با وجود تلاش‌های کاردینال فرانسیسکو د ثیسنروس (حدود 1500) برای احیا و بقای این سرود، قسمت کوچکی از این سنت موسیقایی همچنان حفظ شده است.