سنسور

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سِنْسور (censor)

در روم باستان، عنوان دو تن از صاحب‌منصبان بلندمرتبه‌ای که هر پنج سال برای یک دورۀ هجده‌ماهه انتخاب می‌شدند. نظارت بر اخلاق عمومی، برگزاری سرشماری شهروندان، و بررسی فهرست نامزدهای سناتوری از مسئولیت‌های آنان بود. منصب سنسوری در روم در ۴۴۳پ‌م نهادینه شد و تا ۲۲پ‌م استقلال این منصب حفظ گردید. از آن پس، اختیارات متعدد سنسورها به امپراتور منتقل شد. سنسورها همچنین مسئول بهمقاطعهگذاشتن گردآوری درآمدها و خدمات همگانی (مانند جادهسازی و حفر قنات) بودند. دورۀ سنسوری در آغاز پنج سال بود، ولی در ۴۳۳پ‌م به هجده ماه کاهش یافت. واژه «سانسور» از همین اصطلاح گرفته شده است.