سیمی نیشابوری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سیمی نِیشابوری (ز ۸۳۷ق)

شاعر و خوشنویس ایرانی. از مردم نیشابور بود، اما از زادگاهش به مشهد کوچید و در این شهر از راه مکتب‌داری روزگار می‌گذرانید. در انواع فنون و هنر، چون رنگ‌آمیزی کاغذ و سیاهی (مرکب) ساختن و افشان و تذهیب، دست داشت و در این فنون رساله‌هایی نوشت و در انشا و ترسل ماهر بود. در شعر، به‌ویژه در معما، مهارت داشت. از وی رساله‌ای به‌نام جوهریه در انشا و دستور نامه‌نگاری در چهار باب به‌جا مانده است.