شاهین بخارایی، محمد مخدوم (بخارا ۱۸۵۷ـ قرشی ۱۸۹۴)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شاهین بخارایی، محمد مخْدوم (بخارا ۱۸۵۷ـ قرشی ۱۸۹۴)

شاعر و نویسندۀ تاجیک. از شاگردان صریر جویباری بود. سپس با احمد دانش دوستی یافت و از دنباله‌روان اندیشه‌های معارف‌پروری او شد و به نقد دستگاه حکومتی پرداخت. درون‌مایۀ آثار او که زبانی ساده و عامیانه دارند، اخلاقی و اجتماعی و انتقادی است. از آثارش: کلیات شاهین (۱۹۳۶)؛ بدایع‌الصنایع (بخارا، ۱۳۲۳‌ق)؛ مثنوی لیلی و مجنون؛ بیاض شاهین؛ مثنوی دوستان.