شلاک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شِلاک (shellac)

محلول لاک در الکل یا اَسِتون. در تجارت این نام بیشتر به اصل مادۀ رزینی (لاک) اطلاق می‌شود، نه به محلول آن. رنگ آن، بسته به میزان خلوص، از نارنجی تا زرد روشن تغییر می‌کند. خلوص شلاک‌های تیره کمتر است. وقتی آن را رنگ‌بری کنند، شلاک سفید نامیده می‌شود. با مالیدن شلاک به سطوحی مانند چوب یا گچ، بر اثر تبخیر حلال، پوششی سخت روی سطح تشکیل می‌شود. شلاک به‌منزلۀ ورنی الکلی پوشش محافظ نقشه‌ها و مجسمه‌های گچی است و در آهار زدن کلاه‌های نمدی، درزبندی، و عایق‌کاری الکتریکی مصرف فراوانی دارد.