شوشتری، محمدتقی (نجف ۱۳۲۰ق ـ۱۳۷۴ش)
شوشْتری، محمدتقی (نجف ۱۳۲۰ق ـ۱۳۷۴ش)
فقیه، رجالی و عالم علوم دینی. تا ۷سالگی در نجف زندگی می‌کرد. سپس به‌همراه خانواده به شوشتر بازگشت و علوم اسلامی را تا مرحلۀ اجتهاد فراگرفت. در ۱۳۱۴ش به‌سبب مخالفت با کشف حجاب، کشور را ترک کرد و در حوزه‌های علمیۀ نجف و کربلا به تحصیل علوم و معارف اسلامی پرداخت. در آن‌جا با آیت‌الله شیخ آقابزرگ تهرانی همکاری نزدیک داشت. پس از برکناری رضاخان در ۱۳۲۱ش به ایران بازگشت و به تحقیق و تتبع در علوم و معارف اسلامی پرداخت و آثاری متعدد تألیف کرد که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از تضاد امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع)، به زبان عربی؛ بهج‌الصباغة فی شرح نهج‌البلاغه، در ۱۴ جلد؛ قاموس الرجال، در ۱۴ جلد؛ آیات بینات فی حقیقة بعض المنامات؛ رسالۀ سهوالنبی (ص)؛ جوامع احوال المعصومین؛ النجعة فی شرح الروضة البهیه؛ رسالۀ ابهائیه در محاکمه بین شیخ صدوق و شیخ مفید؛ و الاخبار الدخیله، در ۳ جلد.