شک
شک
اصطلاحی در منطق به معنای تساوی دو طرف نقیض یک احتمال. اگر احتمال یک طرف بیشتر شد شک به ظن و اگر کمتر شد به وهم تبدیل می‌شود. شک از نوع جهل بسیط دربرابر تعیین است. این اصطلاح در فقه و اصول فقه نیز راه یافته است مانند شک در صحت عبادت. در فقه، در برخی حالت‌ها شک به بطلان عمل می‌انجامد و در برخی موارد حکم و راهکاری خاص دارد مانند شک در تعداد رکعت‌های نماز. در کلام نیز همۀ تلاش متکلم برای خارج‌کردن افراد از حالت شک به اعتقادات است.