شکافت (فیزیک)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

شِکافْت (فیزیک)(fission)

شِکافْت
شِکافْت
شِکافْت
شِکافْت
شِکافْت
شِکافْت
شِکافْت
شِکافْت
شِکافْت

در فیزیک، تقسیم هستۀ اتمی[۱] سنگین به دو یا چند پاره با جرم متوسط. این فرآیند با گسیل[۲] دو یا سه نوترون[۳] و آزادسازی مقدار بسیاری انرژی هسته‌ای[۴] همراه است. شکافت[۵] در هسته‌های اورانیوم[۶] ۲۳۵، که سوخت اصلی رآکتورهای هسته‌ای[۷] است، خودبه‌خود هم اتفاق می‌افتد، اما این فرآیند را از راه بمباران هسته‌ها با نوترون‌ها، به‌صورت القاشده نیز می‌توان محقق کرد، زیرا هسته‌ای که نوترونی را جذب کرده باشد ناپایدار است و سریع‌تر شکافته می‌شود: (فرمول ۱)

فرمول ۱:نوترون‌هایی که خودبه‌خود در شکافت هسته‌های اورانیوم آزاد می‌شوند، ممکن است شکافت‌های دیگری را موجب شوند. بدین‌سان، واکنش زنجیری[۸] پدید می‌آید که برای از تبدیل آن به انفجار هسته‌ای لازم است کنترل شود. جرم بحرانی[۹] حداقل مقدار مادۀ شکافت‌پذیری است که تأمین‌کنندۀ شرایط لازم برای تحقق واکنش زنجیری پیوسته است.

 


  1. atomic nucleus
  2. emission
  3. neutron
  4. nuclear energy
  5. fission
  6. uranium
  7. nuclear reactor
  8. chain reaction
  9. critical mass