صابونی همدانی، عبدالوهاب ( ـ دمشق ۹۵۴ق)

صوفی و شاعر معماگوی ایرانی. پدرش جلال‌الدین مصطفی (یا: محمد) از مشایخ نقشبندی همدان بود. صابونی در روزگار سلطان‌سلیمان قانونی به عثمانی رفت و به دربار او راه یافت. چندی نیز در مصر، مدینه و سرانجام در دمشق اقامت کرد. از آثارش: ثواقب‌المناقب که تلخیص مناقب‌العارفین افلاکی است؛ ملا خداوندگار؛ صراط مستقیم؛ منظومۀ نوای خروس؛ شرح معمیات میرحسین معمایی.