صباحی بیدگلی کاشانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

صَباحی بیدگُلی کاشانی ( ـ بیدگل ۱۲۰۶/۱۲۰۷ق)

(یا: حاجی سلیمان) شاعر ایرانی. همواره در زادگاهش به کشاورزی روزگار می‌گذراند و سفرهایی به قم، شیراز، و مکه کرد. از شاعران دورۀ اول بازگشت ادبی و در این زمینه، از شاگردان و پیروان فتح‌علی‌خان صبای کاشانی و نیز هم‌دورۀ هاتف اصفهانی و آذر بیگدلی بود. مرثیۀ «دوازده‌بند» او به تقلید از محتشم کاشانی مشهور است. دیوان صباحی بیدگلی به‌کوشش پرتو بینایی به‌چاپ رسیده است (۱۳۳۸ش).