صندلی پرتاب شونده

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

صندلی پرتاب‌شونده (ejector seat)

صندلي پرتاب‌شونده
صندلي پرتاب‌شونده
صندلي پرتاب‌شونده
صندلي پرتاب‌شونده

وسیله‌ای ایمنی برای مواقع اضطراری، به‌منظور پرتاب‌کردن خلبان به بیرون از هواپیما و فراهم‌کردن امکان فرود او با چتر نجات. این نوع صندلی را مهندسی بریتانیایی با نام جیمز مارتین[۱] (۱۸۹۳‌ـ‌۱۹۸۱) اختراع کرد. نخستین صندلی‌ها را که در ۱۹۴۵ ساخته شدند، فنری فشرده به‌حرکت درمی‌آورد. در صندلی‌های بعدی چاشنی انفجاری کار گذاشتند. در اوایل دهۀ ۱۹۸۰، ۳۵‌هزار صندلی پرتاب‌شونده در همۀ هواپیماهای جهان تعبیه شده بود و جان بیش از ۵‌هزار خلبان را نجات دادند. یکی از ابداعات مهم دهۀ ۱۹۸۰، صندلی‌های پرتاب‌شونده‌ای بود که به‌هنگام برخاستن و فرود، و در ارتفاعات کم کاربرد داشتند. این صندلی‌ها نیز کارآیی صندلی‌های به‌کار برده شده در ارتفاعات زیاد را دارند.

 


  1. James Martin