طاهرزاده بهزاد، حسین (تبریز ۱۲۶۶ـ استانبول ۱۳۴۱ش)
طاهرزاده بهزاد، حسین (تبریز ۱۲۶۶ـ استانبول ۱۳۴۱ش)
| حسین طاهرزاده بهزاد | |
|---|---|
| زادروز |
تبریز 1266ش |
| درگذشت | استانبول 1341ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسۀ هنرهای زیبای تفلیس، مدرسۀ صنایع ظریفۀ استانبول |
| شغل و تخصص اصلی | کـاریـکـاتـورسـاز |
| شغل و تخصص های دیگر | طـراح، مینیاتورساز، نقاش و هنرمند |
| لقب | مزّین‌السلطان |
| آثار | از مینیاتورها: ایران جاویدان، شکارگاه خسروپرویز، مرد سقا؛ از تابلوهای رنگ و روغن و آبرنگ: مرد کاسه و بشقابی |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه‌سازی ایران |
| خویشاوندان سرشناس | کریم طاهرزاده بهزاد (برادر) |
| جوایز و افتخارات | دریافت گواهینامه و احراز رتبۀ اول از مدرسۀ صنایع ظریفۀ استانبول، بنیاد نهادن موزۀ هنرهای زیبا |
(ملقب به: مزّین‌السلطان) کـاریـکـاتـورسـاز، طـراح، مینیاتورساز، نقاش و هنرمند ایرانی. نزد نقاش معروف، آقا میرغفار، به تعلیم نقاشی پرداخت. به‌سبب مخالفت پدرش با هنر نقاشی به تفلیس رفت و با میرزا جلیل محمدقلی‌زاده، مدیر روزنامۀ ملانصرالدین، همکار شد و ضمن نقاشی و کاریکاتورسازی برای روزنامۀ ملانصرالدین، در مدرسۀ هنرهای زیبای تفلیس تحصیل کرد. با خواست خانواده به تبریز بازگشت، اما دست از نقاشی نکشید و ضمن انتشار روزنامه‌ای فکاهی با جمعی از صاحبان ذوق به چاپ کاریکاتورهایی در روزنامۀ آذربایجان و روزنامۀ حشرات‌الارض پرداخت و نقاشی‌های کتاب‌های احمد (سفینۀ طالبی)، اخلاق مصوّر و تاریخ مصوّر ایران را ترسیم و برای چاپ آماده کرد. چندی بعد، به استانبول رفت و در مدرسۀ صنایع ظریفۀ استانبول به ادامۀ فراگیری نقاشی پرداخت و موفق به دریافت گواهینامه و احراز رتبۀ اول شد. در ۱۳۰۸ش با تشویق محمدعلی فروغی به ایران بازگشت و به ریاست مدرسۀ صنایع مستظرفه، که چندان رونقی نداشت، برگزیده شد و با پشتکار آن هنرستان را اعتلا بخشید و از آن پس این مدرسه به هنرستان عالی هنرهای زیبای ایران تغییر نام داد و در کنار آن موزۀ هنرهای زیبا را، با تعداد بی‌شماری آثار هنری نفیس، بنیاد نهاد. در ۱۳۲۶ش در نمایشگاه بین‌المللیِ ازمیر نمایندۀ ایران بود و در ۱۳۳۳، در سمت استاد، در آکادمی هنرهای زیبای استانبول استخدام شد. پیکرش در امامزاده قاسم در تهران به‌خاک سپرده شد. علاوه‌بر مقالات هنری، از مینیاتورهای اوست: ایران جاویدان، شکارگاه خسروپرویز، مرد سقا، و مرد کاسه و بشقابی از تابلوهای رنگ و روغن و آبرنگ اوست.