عانان بن داود
عانان بِنْ داود (ز قرن ۸م)
پیشوای دینی و مؤسس فرقۀ یهودی قرائیم[۱] (عانانیه) در نیمۀ دوم قرن ۸م در بابل (بین‌النهرین). پسر ارشد رئیس کشوریِ یهودیان بابل بود، اما به‌‌سبب عقاید خاصش، رئیس مذهبی یهودیان از انتخاب او به جانشینی پدرش امتناع کرد. عانان از پذیرش این تصمیم سرباز زد و چون خود را رئیس خواند زندانی شد (۷۶۷م). اعتقاد کلامی او موسوم به قرائیم، یا مکتب عانان[۲]، در‌خلال این مبارزه برای رهبری جامعۀ یهود شکل گرفت. عانان عاقبت با راهنمایی ابوحنیفه در زندان، از بند خلاصی یافت. پس از رهایی از بغداد به فلسطین رفت و بیت‌المقدس (اورشلیم) را کانون جنبش خود قرار داد، و بدین ترتیب در دین یهود انشعابی ایجاد کرد. قرائیم از بیت‌المقدس به مصر و سوریه گسترش یافت و تا جنوب روسیه پیش رفت. او اثری نیز با نام کتاب احکام[۳] نوشته است.