عباس بن احنف
عبّاس بن اَحْنَف ( ـ بصره ۱۸۸/پس از ۱۹۳ق)
شاعر غزل‌سرای دورۀ عباسی. مورد توجه هارو‌ن‌الرشید و در سفر ارمنستان و خراسان همراه او بود. غزل‌سرای بی‌رقیب زمانۀ خویش بود و شاعران عارفی چون حلاج از شعر او تأثیر پذیرفته‌اند. او ادامه‌دهندۀ سنت غزل‌سرایی اُمَوی، کلامش ساده و اسلوبش شیواست. دیوانش حاوی ۵۸۹ غزل است. معشوقش در شعر، ظَلوم و سنگدل و ستمکاره است، امّا عاشق در‌برابر او تسلیم محض است. شمار ابیات در غزل‌های عباس بن احنف، بین ۴ تا ۳۰، متفاوت است. عناصری از شعر بَشّار بن بُرد و عُمر بن ابی رَبیعه در غزل‌های او یافت می‌شود.