عباس بن مرداس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عبّاس بن مِرداس (قرن ۷م)
شاعر و جنگاور پیش از اسلام و صدر اسلام. گفته‌اند که فرزند یا پسر‌خواندۀ خَنساء است. شعرش در وصف نبردهای قبیله‌ای، خاصه با خُفاف ابن نَدبه، رقیب هم‌طایفۀ اوست. پیش از فتح مکه، اسلام آورد و در جنگ حُنین شرکت جست، امّا سهمش از غنایم او را ناخشنود گردانید. آورده‌اند که پیامبر(ص) از وی دلجویی کرد و المؤلفة قلوبهم (توبه، ۶۰) ناظر بر همین معناست. مُنصفاتِ (اشعاری که در آن از صفات نیک و فضایل دشمن یاد می‌شود) عباس بن مرداس، بعضاً در مجموعه‌هایی چون الاَصمعیّات آمده است. در دورۀ جاهلیّت، نوشیدن شراب را حرام می‌دانست. مرگ او احتمالاً در زمان خلافت عمر یا عثمان اتفاق افتاد.