عبدالرزاق میمندی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عبدالرزاق میمندی (قرن 5ق)

(نام کامل: ابوالفتح عبدالرزاق بن احمد بن حسن میمندی) وزیر و دیوان‌سالار ایرانی دوره‌ی غزنوی. به هنگام خشم محمود غزنوی بر پدرش، احمد بن حسن میمندی، وی را در دوره‌ی حبس در قلعه‌ی گردیز و سپس در قلعه‌ی کالنجار (کشمیر) مجموعا مدت نزدیک به 7 سال همراهی کرد. پس از مرگ محمود غزنوی و بر تخت نشستن مسعود، پدرش دوباره به وزارت منصوب و عبدالرزاق نیز به کارهای دیوانی گماشته شد. وی پس از استعفای طاهر مستوفی، طی 7 سال آخر حکومت مودود غزنوی (حک: ۴۳۲ـ۴۴۱ق) و پس از وی در دوره‌ی 3 ساله‌ی حکومت سلطان عبدالرشید (حک: ۴۴۱ـ۴۴۴ق) وزارت غزنویان را داشته است.

عبدالرزاق پس از قتل عبدالرشید بن محمود به دست یکی از سردارانش به نام طغرل، به مدت یک‌سال از دولت برکنار بود و هنگامی که فرخزاد بن مسعود، حکومت غزنویان را از طغرل گرفت، وزارت را به خواجه حسین مهران داد. با این‌حال عبدالرزاق تا حدود سال 550ق، که زمان مرگش قطعا بعد از این تاریخ بوده، در دیوان حکومتی منصب داشته است.



  • دستورالوزراء، خواجه غیاث‌الدین بن همام‌الدین خوندمیر، تصحیح سعید نفیسی
  • حبیب السیر فی اخبار افراد البشر ، خواندمیر، به اهتمام محمد دبیرسیاقی
  • روضةالصفا، خواندمیر، تهذیب و تلخیص: عباس زریاب خویی