عبدالله مرعشی اول
عَبدُالله مَرعَشی اول ( ـ۸۷۲ق)
حاکم مازندران (حک : ۸۶۵ـ۸۷۲ق) از دودمان مرعشیان، فرزند سیدعبدالکریم. پس از مرگ پدرش، در خردسالی، بر مسند فرمانروایی نشست. در باده‌گساری و عیش و عشرت افراط کرد. اختلافات سران سپاه که از زمان پدرش آغاز شده بود، در دورۀ وی گسترش یافت. مدتی به بهانۀ خردسالی از حکومت خلع شد و عمویش، سید کمال‌الدین دوم، که به فسق و فجور معروف بود و توانایی ادارۀ حکومت را نداشت، فرمانروای ساری شد. عبدالله با قتل کمال‌الدین توانست حکومت را دوباره به‌دست گیرد، اما به‌سبب بی‌توجهی به امر حکومت شیرازۀ امور از‌هم گسست. سرانجام زین‌العابدین، فرزند کمال‌الدین، او را به خونخواهی پدرش در حمام کشت. با مرگ او، دوره‌ای از اغتشاش و ناآرامی در حکومت مرعشیان مازندران آغاز گردید.