عبدالله نقاش سلطانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.

عَبدُالله نقّاش سلطانی (اواخر قرن ۱۰ق)
نگارگر ایرانی. از نقاشان مکتب بخارا بود. احتمالاً اهل بخارا یا خراسان، و هم‌عصر با محمود نیشابوری، خوشنویس، بوده است؛ بسیاری از آثارش با خط این خوشنویس همراه‌‌اند. رنگ‌های درخشان و زنده، فرم‌های ساده، و اندام‌های کوتاه‌قد با صورت‌های گرد، از مشخصات آثار اوست. ازجمله آثارش عبارت‌اند از زنی زیبارو و چادر به سر در کنار یک پیرمرد (ح ۹۸۳ق)، و دو جوان عشرت‌پیشه (کتابخانۀ کاخ گلستان).