عبدالکریم بخاری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عبدالكریم بخاری ( -1246ق)

 جغرافیدان و مورخ ایرانی. در سال 1222ق همراه هیئتی به قسطنطینه رفت و بقیۀ عمر را در آن‌جا گذرانید. وی كتابی دربارۀ جغرافیای آسیای مركزی (افغانستان، بخارا، خیوه، خوقند، تبت و كشمیر)، و وقایعی كه از سال 1160ق (سال جلوس احمدشاه درانی) تا زمان مؤلف در این كشورها روی داده را تألیف كرده است. متن كتاب در سال 1290ق در مصر چاپ شد و در سال 1876م ترجمۀ فرانسوی آن در پاریس به چاپ رسید. این كتاب از مآخذ معتبر و مهم در تاریخ متأخر آسیای مركزی (به ویژه بخارا، خیوه و خوقند) می‌باشد.