عجم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَجَم
(به‌معنی ناتوان از سخن رسا) مردم غیر عرب، به‌ویژه ایرانیان. سرزمین مردمان غیر عرب و اختصاصاً ایرانی را هم عجم گویند. در قرآن واژۀ اعجمي (نحل، ۱۰۳؛ فُصّلت، ۴۴) به‌معنی غیر عرب آمده است. اعراب بیشتر این عنوان را برای کشورهای غیر عرب به‌کار می‌برند. این کلمه برای نخستین‌بار در دورۀ بنی‌امیه به‌صورت تحقیرآمیز به‌کار رفت که به‌معنای مجوس بود. اکنون بعضی اعراب سنّی تندرو در بعضی از کشورهای حاشیۀ خلیج فارس از کلمه عجم برای تحقیر شیعیان و ایرانیان استفاده می‌کنند.