عزالدوله دیلمی، ابومنصور بختیار ( ـ۳۶۷ق)
عِزُّالدُّولِۀ دِیْلَمی، ابومنصور بختیار ( ـ۳۶۷ق)
دومین پادشاه (حک: ۳۵۶ـ۳۶۷ق) دیالمۀ بغداد. فرزند معزّالدوله بود و پس از مرگ پدر، در بغداد به پادشاهی رسید. امارت او بیشتر دستخوش تحریک خلیفۀ عباسی، طائع، و درگیری نیروهای دیلمی و ترک مستقر در عراق بود. در۳۶۷ق در خوزستان از عَضِدُالدّوله شکست سختی خورد و تسلیم شد ولی دوباره به لشکرکشی برضد عَضِدُالدّوله دست زد که این‌بار در سامرا شکست خورد و پس از اسارت در ۳۶سالگی به‌قتل رسید. ابن بَقیه وزیر او بود. در دورۀ پادشاهی او فاطمیان و رومیان به مرزهای غربی جهان اسلام حمله کردند.