عصار تبریزی، محمد (تبریز ـ۷۹۲/۷۸۳ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عَصّار تبریزی، محمّد (تبریز ـ۷۹۲/۷۸۳ق)

دانشمند و شاعر ایرانی. در روزگار فرمانروایی اویس ایلکانی و پسرانش حسین و احمد می‌زیست، اما هیچ‌یک از آن‌ها را نستود. در تصوف مرید شیخ مجدالدین اسماعیل سیسی (‌ ـ۷۶۰ق) بود. در علوم عقلی، مانند ریاضی و نجوم و نیز علوم ادبی استاد بود. در شعر، عصار و ‌گاه محمد تخلص می‌کرد. چون درگذشت پیکرش را در کوی چرنداب، نزدیک آرامگاه استادش، نظام‌الدین عبدالصمد منجم تبریزی، به‌خاک سپردند. از آثارش: الوافی فی تعدادالقوافی در علم قافیه به طرز لغت؛ مثنوی عشق‌نامه/مهر و مشتری (تهران، ۱۳۷۵ش)، دیوان عصار.