کاوه، علی اکبر (شیراز ۱۲۷۳ـ تهران ۱۳۶۷ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کاوه، علی‌اکبر (شیراز ۱۲۷۳ـ تهران ۱۳۶۷ش)

خوشنویس ایرانی. از شاگردان عمادالکتاب (میرزا محمدحسین) که در نستعلیق‌نویسی چیره‌دست بود. به او لقب میرعماد عصر را داده بودند. از ۱۲۹۸ش منشی مخصوص وزیر دارایی شد و پس از چندی به وزارت فرهنگ منتقل شد. سال‌ها در دبیرستان‌های دارالفنون، ثروت، سیروس و شرف به تعلیم خط مشغول شد و شاگردان بسیاری تربیت کرد. او در نستعلیق‌نویسی به‌شیوۀ عمادالکتاب، خطوط خفی و جلی را با تبحر می‌نوشت و سیاه‌مشق‌های بسیاری نیز از خود به‌جا گذاشت. از جمله آثار خطی اوست: گلچین اشعار صائب، آیات منتخب قرآن و کتاب تعلیمات دینی. برخی از آثار علی‌اکبر کاوه در موزۀ لوور پاریس موجود است؛ و البته، به گفته خود او، مشخص نیست که اصل اثر است یا کپی آن.