عمل (موسیقی)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عمل (موسیقی)

از اصطلاحات قدیم موسیقی ایران. به‌معنای نواختن و خواندن موسیقی و اجرای آن است و در مقابل واژه عِلم به‌کار می‌رود. نوعی تصنیف با شعر پارسی است و عبدالقادر مراغی در جامع‌الالحان در این‌باره چنین آورده است: «... اما عَمَل و آن را بر ابیات پارسی تصنیف کنند و آن را طریقۀ جدول و مطلع و صوت میانخانه و تشییعه باشد...». چنان‌که موسیقی در اصطلاحات موسیقی علمی و موسیقی عَمَلی رایج است و عملۀ طرب به‌معنای اجراکنندگان موسیقی یا به عبارت دیگر نوازندگان است. این واژه به مفهوم آهنگ‌سازی و بداهه‌پردازی نیز به‌کار رفته است. به‌عمل‌آوردن به‌معنای روان‌کردن و پخته اجراکردن موسیقی با آهنگی خاص است.