غیاثای شیرازی

غیاثای شیرازی ( ـ اصفهان ۱۰۴۰ق)

(معروف به: غیاثای حلوایی) شاعر و عارف ایرانی. در جوانی پیشۀ شیرینی‌پزی داشت. در ۱۰۳۰ق، به اصفهان کوچید. دیوانی از غزل، قصیده، و رباعی دارد که شمار ابیات آن حدود ۱,۳۰۰ بیت است. از وی ساقی‌نامه‌ای نیز، در ۱۷۶ بیت، به‌جا مانده که احمد گلچین معانی در تذکرۀ پیمانه (تهران، ۱۳۵۹ش) آورده است.