غیاث اللغات
غیاثُ‌اللُّغات
واژه‌نامۀ فارسی به فارسی، تألیف محمد غیاث‌الدین رامپوری، در ۱۲۴۲ق. جامع لغات پرکاربرد فارسی، عربی و ترکی است که مؤلف واژه‌های آن را از کتاب‌هایی چون بوستان و گلستان سعدی، یوسف و زلیخای جامی، مثنوی معنوی، اخلاق ناصری خواجه نصیر و دیگر کتب فارسی و نیز کتاب‌های لغت و نجوم و طب گرفته است. این اثر بارها چاپ شده است (تهران، ۱۳۳۷ش).