غیطانی (الغیطانی)، جمال (مصر علیا ۱۹۴۵)
غیطانی (الغیطانی)، جمال (مصر علیا ۱۹۴۵)
نویسنده و روزنامه‌نگار مصری. در قاهره، طراحی قالی آموخت و تا ۱۹۶۸ به این کار اشتغال داشت. اولین داستان کوتاهش در مجلۀ لبنانی الادیب چاپ شد (۱۹۶۳). مشخصۀ سبک او استفاده از متن در متن، یعنی پیشبرد داستان به‌وسیلۀ تلفیق متن‌های بیرونی با خود متن اصلی، است که شاید تعلیم او در طراحی قالی در آن مؤثر بوده باشد. نخستین رمانش، زَینی برکات (۱۹۷۱)، بی‌درنگ او را در مقام نویسنده‌ای طراز اول تثبیت کرد. این کتاب ماجرای زینی برکات، شخصیت تاریخی و محتسب قاهره قبل از تهاجم عثمانی، است که در نظام جدید هم منصب خود را حفظ می‌کند و ظاهراً توازی و تشابهاتی با جمال عبدالناصر دارد. غیطانی، در این اثر، با نقل از ابن ایاس، مورخ مصری، و استفاده از متون تخیلی قرون وسطا کوشیده است از قیچی سانسور در امان بماند. در وقایع فلکۀ زعفرانی (۱۹۷۶)، که در یک محلۀ کارگری قاهره جریان دارد، روزنامه‌ها و گزارش‌های رسمی را برای بیان قدرت فاسد به‌کار می‌گیرد و در شخصیت حسن انور، کاریکاتوری از انورسادات ترسیم می‌کند. غیطانی، در رمان‌های بعدی خود نیز، همچنان از سنت ادبی عرب به‌مثابۀ منبع الهام استفاده می‌برد. در کتاب تجلیات (۳ جلد، ۱۹۸۳ـ۱۹۸۶) از فتوحات مکیّه ابن عربی بهره‌ها گرفته و عناصر واقعی و رازآمیز را با انتقاد سیاسی از مصر معاصر درمی‌آمیزد.