فاراب

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فاراب

(یا: باراب؛ پاراب) ناحیه‌ای کوچک و آباد در دوسوی قسمت میانی رودخانۀ سیحون و محل تلاقی ریزابۀ ارس و تقریباً مطابق با ناحیۀ اترار. از نواحی اسپیجاب، و شهر کَدَر در نیم فرسنگی ساحل شرقی سیحون کرسی این ناحیه بود، اما بعدها شهر فاراب که در حوالی آن قرار داشت مرکزیت یافت. فاراب از رودخانۀ سیحون سیراب می‌شد و بخشی از آن شوره‌زار و باتلاقی بود. بیشتر جمعیت فاراب را ترکان تشکیل می‌دادند. این ناحیه در دورۀ سامانیان و تا میانه‌های قرن ۴ق از سرحدات مسلمانان بود و مردمانش مذهب شافعی داشتند. ابونصر فارابی، فیلسوف معروف مسلمان، اسماعیل بن حماد مشهور به جوهری صاحب کتاب صحاح‌اللغه، و اسحاق بن ابراهیم صاحب کتاب دیوان ادب از مردم فاراب بودند.