فخرالدین مبارکشاه ( ـ۶۰۲ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فخرالدّین مبارکشاه ( ـ۶۰۲ق)

از شعرا و وزرای‌ دربار پادشاهان‌ غور. فخرالدین پسر حسین‌ مرورودی‌ غوری بود که در دوران‌ علاءالدین‌ جهانسوز، پسرش‌ سیف‌الدین محمد غوری و سلطان‌ غیاث‌الدین‌ غوری‌ از مقامات‌ معنوی‌ و دنیوی‌ برخوردار بود. فخرالدین‌ تاریخ‌ و نسب‌نامۀ‌ سلاطین‌ غور را به‌‌شیوۀ‌ شاهنامۀ‌ فردوسی‌ به‌ نظم‌ کرده‌ است‌. وی‌ مداح‌ سلطان‌ غیاث‌الدین‌ محمد بود و منظومۀ‌ نجوم‌ از آثار اوست‌. منظومۀ‌ او از منظومه‌های‌ تاریخی‌ و حماسی‌ مهم‌ به‌ زبان‌ فارسی‌ است‌. منظومۀ‌ دیگری‌ به‌ نام رحیق‌التحقیق‌، شامل‌ ۱,۵۰۶‌ بیت‌ به‌ نام‌ مبارکشاه‌ غوری‌ ثبت‌ شده‌ است‌ که‌ گمان‌ می‌رود به‌ فخرالدین‌ مبارکشاه‌ مرورودی‌ تعلق‌ دارد. عوفی‌ در لباب‌الالباب اشعار او را ستوده‌ است‌. منظومۀ رحیقالتحقیق نیز در ۱۳۸۱ش در تهران به‌کوشش دکتر نصرالله پورجوادی چاپ و منتشر شده است.