فضل علی (اواخر قرن ۱۱ق)
فَضْل عَلی (اواخر قرن ۱۱ق)
نگارگر ایرانی. از شاگردان معین مصوّر بود، و در ترسیم مجالس بزمی و رزمی، چهره‌سازی، و منظره‌پردازی مهارت داشت. در شیوۀ رضا عباسی و معین مصوّر هنر‌آفرینی می‌کرد. آثارش را با سجع «فضل علی» یا «ز عصیان امید به فضل علی‌ست» رقم می‌زد. هجده تصویر مربوط به یک نسخه از شاهنامه (۱۱۰۴ـ۱۱۰۹ق؛ موزۀ متروپولیتن، نیویورک) از برجسته‌ترین آثار اوست؛ در مصوّرسازی این شاهنامه، محمد زمان، علی‌‌نقی بن شیخ غیاثی، و پیر بیک غلام، شرکت داشته‌اند. چهرۀ زیبا و شاداب زنی با کلاه اثر مرقوم دیگری از اوست.