فوقی یزدی، احمد (قرن ۱۱ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فوقی یزدی، احمد (قرن ۱۱ق)
شاعر ایرانی. اصل وی از تفت بود و در زمان شاه‌عباس صفوی دوم می‌زیست. شاعری بدیهه‌گوی و مضامین اشعارش طنز و هزل بود. دوبار به هندوستان رفت که در سفر دوم در بندر سورْت درگذشت. اشعار هزل او در سرور عیش و کامرانی به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۴۴ش).