ف

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.

ف

ف

بیست‌وسومین حرف از الفبای فارسی و حرف بیستم از الفبای عرب (ابتثی) و هفدهمین حرف از الفبای ابجدی که در حساب جمل معادل ۸۰ به‌شمار می‌آید. از نظر آوایی، نمایندۀ صامتِ لب و دندانی ـ سایشی بی‌واک است. آن را «فِ= fe» و «فا= fâ» می‌نامند. در گذشته، این حرف بدون نقطه نوشته می‌شده است. سپس یک نقطه زیر آن قرار گرفت و سرانجام به شکل فعلی خود درآمد. در زبان فارسی، حرف «ف» بیشتر به‌جای «پ» به‌کار می‌رود، مثل سپید و سفید، پیل و فیل، گوسپند و گوسفند، البته برخی از این تبدیل‌ها برای تقریب است، مثل اسپهان، اصفهان، پنگان و فنجان، پالوده و فالوده.