قاسم آبادی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قاسِم‌آبادی

از گویش‌های گیلکی که مردم قاسم‌آباد از توابع رودسر به آن سخن می‌گویند و به رحیم‌آبادی و اشکوری نزدیک است. کوه‌نشینان قاسم‌آبادی به گالشی صحبت می‌کنند که اساساً با گیلکی قاسم‌آبادی فرق دارد. صامت‌ها همانند صامت‌های فارسی است. نشانۀ جمع -on پایانی است و در صورتی که پایان اسم مصوت باشد مصوت می‌افتد: ramon «رمه‌ها». اسم (مضاف) قبل از مضاف‌الیه است: صفت قبل از موصوف می‌آید و نشانه‌اش بعد از صفت است. برخی از تغییر و تبدیل‌های آوایی: /r/ به /l/ و /s/ به /z/ در ترکیب اسم باستاک امر، اسم (کارنام) می‌سازد و با افزودن -i به هر یک از آن‌ها صفت ساخته می‌شود. برخی از واژه‌های قاسم‌آبادی: kulom «چوپانی»، karvaji «بافندگی» و bur «شخم افقی».