قتیبه بن مسلم باهلی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قُتَیْبِة بن مُسْلِمِ باهِلی (۴۹ـ۹۶ق)
از سرداران معروف عرب. عبدالملک بن مروان، خلیفۀ اموی، در زمان خلافتش به پیشنهاد حجاج بن یوسف، قتیبه را به حکومت خراسان منصوب کرد. قتیبه در زمان ولید بن عبدالملک بن مروان، سمرقند و خوارزم را فتح کرد. دوران حکومت او دورۀ محنت و خواری مسلمانان غیرعرب بود. لشکرکشی‌ها و خون‌ریزی‌های قتیبه در خراسان و ماوراءالنهر تسلط بنی‌امیه را قوت بخشید و بسیاری از ایرانیان و آثار و کتاب‌های ایشان را به اسم ایران‌دوستی یا به بهانۀ طرفداری از مخالفین بنی‌امیه نابود کرد. سرانجام در لشکرکشی به فرغانه به‌دست سربازانش کشته شد.